Αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση όλων όσων εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με την εκπαίδευση ότι το σχολείο οφείλει να λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τις ατομικές ανάγκες και τις ικανότητες του κάθε παιδιού. Καλείται δηλαδή, το σχολείο όχι μόνο να επικεντρώνεται στο προφίλ που παρουσιάζει ο `μέσος όρος` των μαθητών που φοιτούν σ` αυτό, αλλά παράλληλα να αναπτύσσει εξατομικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα σύμφωνα με τις κλίσεις και ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή. Μέσα σ` αυτό το πλαίσιο, ο σχεδόν ξεχασμένος ως τώρα χαρισματικός ή ταλαντούχος μαθητής βρίσκει μια νέα θέση. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά των παιδιών και των εφήβων με υψηλή νοητική λειτουργικότητα; (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
