[...]Οκτώ καλλιτέχνες, μιλούν για την αγωνία τους, στην αναζήτηση μιας διαδρομής. Η ομορφιά του κόσμου μας υπενθυμίζει την αληθινή ομορφιά, γράφει ο Πλάτων στο "Φαίδρο".
Ο σύγχρονος άνθρωπος νοσταλγεί την ομορφιά, φαντασιώνει τη διαδικασία προσέγγισής της και επιμένει στα ερείπια των ρημαγμένων πύργων της έπαρσής του.
Ο σύγχρονος καλλιτέχνης, ο σύγχρονος θεωρητικός, επιχειρούν να γευτούν την αληθινή ομορφιά, στην τέχνη και το στοχασμό της. Τα έργα και οι σκέψεις του σύγχρονου ανθρώπου, είναι μια αγωνία που πιθανώς δεν θα ταξινομηθεί, ούτε θα ονομαστεί. Και αυτή, η απουσία ταξινόμησης, πιθανώς να είναι το έπος του ανθρώπου του τέλους της δεύτερης και της αρχής της τρίτης χιλιετίας. Η δόξα του. Με προστάζουν γράφει ο Albert Camus, στο "Αίνιγμα" να δώσω ένα όνομα σε αυτό που ψάχνω, δίχως να ξέρω τι είναι. Γαιτί; Εκείνο που αποκτά όνομα δεν είναι ήδη χαμένο; (Μαρία Μαραγκού, Διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης).