Η Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον, που βρίσκεται δυο βήματα από τον Λόφο του Καπιτωλίου, ξεχωρίζει πρώτα απ` όλα για τον πολύ πρωτότυπο τρόπο που εκθέτει τα πολυάριθμα αριστουργήματά της. Εμπνευσμένος από την ιαπωνική αισθητική, ο τρόπος έκθεσης στοχεύει στην παρουσίαση του κάθε έργου όσο το δυνατόν πιο αποδεσμευμένου από ιστορικές και πολιτιστικές αναφορές, ώστε ο επισκέπτης να μπορέσει να το ατενίσει χωρίς περισπασμούς, καθαρά ως πηγή ευχαρίστησης. Στους μεγάλους χώρους των δύο κτιρίων της Πινακοθήκης μπορεί κανείς να θαυμάσει τη μεγαλύτερη και πληρέστερη συλλογή παλαιότερης ζωγραφικής σε αμερικανικό έδαφος, που περιλαμβάνει δημιουργίες των Τζότο, Ντίρερ, Ραφαήλ, Λεονάρντο, Τζορτζόνε. Πολύ σημαντικά είναι και τα τμήματα της γαλλικής, της φλαμανδικής και της ισπανικής ζωγραφικής, που εκπροσωπούνται από καλλιτέχνες όπως ο Βατό, ο Φραγκονάρ, ο Ρούμπενς, ο Ελ Γκρέκο. Αλλά η πανοραμική συλλογή του μουσείου περιλαμβάνει και σημαντικά έργα των ιμπρεσιονιστών και μια σημαντική σειρά έργων των καλλιτεχνών της αβάν-γκραντ, από τον Μοντιλιάνι έως τον Νταλί.