Στη ζωή μου πολλές φορές μου δόθηκε η κατάλληλη ευκαιρία να πεθάνω και μακάρι να μου είχε συμβεί αυτό. Είχα κερδίσει όλα όσα ήθελα, είχα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις μου απέναντι στη ζωή, το μόνο που μου απέμενε ήταν ο αγώνας ενάντια στη μοίρα επομένως, ακόμη κι αν η λογική από μόνη της αδυνατεί να μας κάνει να περιφρονούμε τον θάνατο, ας ζήσουμε τουλάχιστον μια ολοκληρωμένη ζωή η οποία θα μας δώσει την εντύπωση ότι έχουμε ζήσει παραπάνω. Γιατί παρόλο που οι αισθήσεις τους θα τους έχουν εγκαταλείψει, ωστόσο και οι νεκροί, όσο κι αν δεν μπορούν να νιώσουν τίποτε, έχουν κι αυτοί, τα δικά τους ξεχωριστά προνόμια της φήμης και της δόξας. Ίσως να μην υπάρχει κανένας λόγος να κυνηγούμε τη δόξα, όμως αυτή ακολουθεί την αρετή σαν σκιά. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
