Τόσον οι αξιωθέντες να εγκαταβιώσωμεν ως Μοναχοί εις την Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας του Οσίου Πατρός ημών Αθανασίου, όσον και οι λοιποί Αγιορείται Μοναχοί και Πατέρες θεωρούμεν ιδιαιτέραν ευλογίαν να κλίνωμεν αισθητώς και νοερώς γόνυ προ του ιερού Τάφου του Οσίου, επικαλούμενοι την ευλογίαν και προστασίαν Του. Πάντες δε ομολογούμεν οτι προ του Τάφου του Οσίου αισθανόμεθα και βιώνομεν την παρουσίαν Του κατά έναν ιδιαιτέρως μυστικόν και θαυμαστόν τρόπον, ως ζώσαν παρουσίαν ζώντος Πατρός!
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]