(. . .) Αυτή η ενσωμάτωση των ονείρων ως υλικού σε κείμενα λογοτεχνικά και η συναφής ερμηνεία τους συνδέεται ευθέως, όπως αντιλαμβανόμαστε, με την όλη ερμηνεία του κειμένου μέσα στο οποίο απαντούν. (. . .) Παράλληλα, πέρα από τη λογοτεχνική χρήση των ονείρων, η ονειρική εμπειρία αντιμετωπίζεται - ήδη μέσα στην αρχαία ελληνική γραμματεία - ως αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και μελέτης. Από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, από τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό ως τον Freud, τον Jung και τη σύγχρονη επιστήμη αυτή η ιδιότυπη εμπειρία έχει ερευνηθεί και έχει αντιμετωπισθεί ως μέρος της ψυχικής συμπεριφοράς του ανθρώπου και ως εκδήλωση του ανθρώπινου ασυνείδητου. Ειδικά η αρχαιότητα έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον να συλλέξει, να κατατάξει, να αναλύσει και να ερμηνεύσει τα όνειρα είτε με φιλοσοφικές ή άλλου τύπου διατριβές είτε με τα γνωστότερα και λαοφιλέστερα ονειροκριτικά βιβλία. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]