Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας επικεντρώνεται στο αδιέξοδο πρόβλημα χρέους και ελλειμμάτων που, αν δεν αντιμετωπιστεί, επιτέλους με στοιχειωδώς αποτελεσματικό τρόπο, θα σύρει τη χώρα μας στον όλεθρο. Με προσέγγιση διαφορετική της τρέχουσας και με αδιάσειστα επιχειρήματα η συγγραφέας απορρίπτει τη φιλοσοφία του μονόδρομου, που δήθεν μας υποχρέωσε να υπογράψουμε το εγκληματικού περιεχομένου Μνημόνιο, καθώς και το απερίγραπτο συνονθύλευμα των συνοδευτικών του. Υποστηρίζεται, αντιθέτως, ότι η χώρα μας είναι το πρώτο πειραματόζωο μιας νέας μορφής ιμπεριαλισμού, που χρησιμοποιεί ως όπλο την υπερχρέωση των θυμάτων του, την οποία και, εντέχνως, προκαλεί. Η συγγραφέας στρέφεται κάθετα εναντίον της πολιτικής που, συστηματικά, επιχειρεί να αποδώσει ευθύνες στη δήθεν στρεβλή και διεφθαρμένη φύση των Ελλήνων, και υποστηρίζει ότι η γενικευμένη κατάρρευση του ευρωπαϊκού Νότου οφείλεται κυρίως στη μακροοικονομική πολιτική της ΕΕ-ευρωζώνης, που υπήρξε καταστρεπτική για τα ασθενέστερα μέλη της. Αντιθέτως, η Γερμανία είναι η οικονομία που κατεξοχήν ωφελήθηκε από το ευρώ. Σχετικά με το Μνημόνιο, παρότι ήταν εξαρχής βέβαιο και στους πάντες γνωστό ότι οι στόχοι του ήταν εντελώς απραγματοποίητοι και θα κατέληγαν οπωσδήποτε σε παταγώδη αποτυχία, ωστόσο υπογράφηκε αδίστακτα και χωρίς ίχνος διαπραγμάτευσης, από τους Έλληνες αρμόδιους. Γι` αυτό κρίθηκε απαραίτητο να αναζητηθούν, στο ανά χείρας έργο, οι κεκαλυμμένοι στόχοι που συγκάλυπτε ως Δούρειος `Ιππος το Μνημόνιο, και που δεν άργησαν να αποκαλυφθούν. Το ξεπούλημα ολόκληρης της Ελλάδας προβάλλεται ως ο κυρίαρχος, και η επιστροφή της αγοράς εργασίας στη ζούγκλα των αρχών του 19ου αιώνα ως ο αμέσως επόμενος. Η κατεδάφιση της οικονομίας, της κοινωνίας, της παιδείας, της δημόσιας διοίκησης και ασφάλειας και του κράτους πρόνοιας συντελείται τώρα με επιταχυνόμενους ρυθμούς, χάρη στις μεταρρυθμίσεις. Η Ελλάδα εμφανίζει, ήδη, την όψη μιας άγρια ρημαγμένης και λεηλατημένης χώρας. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
