Οχτώ ιστορίες καθημερινές, για τις διαψεύσεις και τις μικρές χαρές, για τον έρωτα που τελείωσε, για την ασθένεια, τον θάνατο, τη ζήλια, για τον ηλικιωμένο που χάνει την αξιοπρέπειά του. Οι ήρωες των διηγημάτων δοκιμάζονται και κρίνονται για τις επιλογές τους, μένοντας αντιμέτωποι με τις ανεπάρκειες, τα αδιέξοδα και τις ματαιώσεις τους, με ό,τι τους κάνει τρωτούς, με ό,τι εξυψώνεται, τελικά, σε κοινό τόπο της ανθρώπινης μοίρας.

Με προσέγγιση νηφάλια, με συμπάθεια και αίσθημα δικαίου για τα ανθρώπινα, η Βασιλική Πέτσα διεισδύει στον μικρόκοσμο των ηρώων, καταδύεται στο σύμπαν των αναμνήσεων και καταγράφει χειρονομίες και βλέμματα, λόγια και σιωπές, κάποτε με ειρωνεία, κάποτε με χιούμορ, ακολουθώντας την ανεπαίσθητη αλλά σημαίνουσα ανθρώπινη ανάσα.

Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων "ο χαμένος δεν τα παίρνει όλα", μέσα όμως από τη συνάντηση με την απώλεια, ακόμα και αν αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων -ή ίσως ακριβώς γι` αυτό-, κερδίζει τελικά τον ίδιο τον εαυτό του.