(. . .) Οι καλύτερες φωτογραφίες του, είναι αυτές που στηρίζονται στην μεταμόρφωση ενός αρχικά ασήμαντου πραγματικού γεγονότος σε μείζον φωτογραφικό γεγονός. Αυτή η βασική αρχή για κάθε καλή φωτογραφία δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί στο επάγγελμα της φωτοδημοσιογραφίας, όπου η συνήθεια θέλει και οι πελάτες απαιτούν το φωτογραφημένο γεγονός να είναι στην πραγματικότητα και όχι στη φωτογραφία σημαντικό. Θα αρκούσε βέβαια να σκεφτεί και να συνειδητοποιήσει κανείς, αν και δεν είναι πράγματι εύκολο, ότι το σημαντικό γεγονός σχεδόν ποτέ δεν μπορεί να περιγραφεί σαν σημαντικό μέσα από την ελλειπτικότητα μιας στιγμιαίας αποτύπωσης (. . .) Το τελευταίο αυτό λεύκωμα του Νίκου Οικονομόπουλου, που συγκεντρώνει δουλειά πολλών ετών, βοηθάει να διαπιστώσουμε τις φωτογραφικές εμμονές του, τον τρόπο με τον οποίο η ματιά του έλκεται από τις τρυφερές και γοητευτικές λεπτομέρειες της καθημερινότητας, την ετοιμότητά του απέναντι στο απρόοπτο, την προσοχή του στο επιμελημένο σκηνικό των χωρών, και όλα αυτά χωρίς τη δεσμευτική παρουσία ενός γενικού θεματικού τίτλου ή την επίσης περιοριστική υποταγή στις ανάγκες ενός δημοσιογραφικού άρθρου. Το βιβλίο αυτό δεν είναι άλλο από το αναγκαίο πλατύσκαλο στην ανοδική πορεία ενός σημαντικού έλληνα φωτογράφου.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]