[...] Με αυτή την οπτική, σε ένα προπαρασκευαστικό στάδιο εξετάζονται διάφορα εισαγωγικά ζητήματα, όπως είναι η σημασία της οικονομικής ιστορίας και η φύση του οικονομικού προβλήματος, η νέα οικονομική ιστορία, η μεθοδολογία των κοινωνικών επιστημών, υποδείγματα μακροχρόνιας οικονομικής ανάπτυξης-στασιμότητας κ.ά. Στη συνέχεια ερευνώνται καθαυτό ζητήματα οικονομικής ιστορίας της Ελλάδας, όπως π.χ. ο κοινωνικός χαρακτήρας της Επανάστασης του 1821, η ανάδυση του νέου ελληνικού κράτους και οι οικονομικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν, το αγροτικό ζήτημα, η οικονομική άνθηση και η παρατεταμένη οικονομική κρίση του ύστερου δέκατου ένατου αιώνα με τις επιπτώσεις της στην ελληνική οικονομία, οι απαρχές της εκβιομηχάνισης και ο ρόλος του εφοπλιστικού κεφαλαίου, η εξέλιξη του νομισματικού συστήματος και οι θεσμικές μεταβολές, η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας στις αρχές του εικοστού αιώνα και η κρίση του 1930 και οι εναλλακτικές θεωρίες για την ερμηνεία της, καθώς και η κριτική αποτίμηση αυτών των θεωριών υπό το φως των δεδομένων της ελληνικής οικονομίας και της διεθνούς εμπειρίας. Ακολουθούν τα οικονομικά φαινόμενα της δεκαετίας του 1940, δηλαδή ο λιμός και ο καλπάζων πληθωρισμός, όπως επίσης τα προγράμματα ανασυγκρότησης και τα εναλλακτικά πρότυπα οικονομικής ανάπτυξης που διατυπώθηκαν. Τέλος, με την ίδια μακροχρόνια οπτική εξετάζονται η μεταπολεμική `χρυσή εποχή συσσώρευσης`, η οποία διαρκεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 ή τις αρχές του 1970 και τη διαδέχεται η περίοδος στασιμότητας, για να ακολουθήσει, ιδίως τη δεκαετία του 1990, η νέα `χρυσή εποχή συσσώρευσης` που διαρκεί μέχρι πολύ πρόσφατα. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με την τρέχουσα οικονομική κρίση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]