(...) Αναμφισβήτητα η μεγάλη επιτυχία του στωικισμού κατά την αρχαιότητα, καθώς και αργότερα, στην Αναγέννηση, οφείλεται στη γοητεία την οποία ασκούσε τότε αυτό το ιδανικό και η σθεναρή, ακέραιη μορφή του στωικού, την οποία μόνο αιώνες κριτικού στοχασμού και ηθικού σκεπτικισμού μπόρεσαν να αποδυναμώσουν. Ο στωικισμός όμως δεν ήταν μόνο ηθική στάση: η ηθική του απέρρεε από μια φιλοσοφική θεωρία το ίδιο πολύπλευρη όπως και οι άλλες μεγάλες φιλοσοφικές διδασκαλίες της αρχαιότητας, σε τέτοιο βαθμό ώστε συχνά οι στωικοί θεωρήθηκαν οι αυθεντικοί δημιουργοί του πνεύματος συστηματοποίησης. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
