Ο πατέρας εθνικιστής, φανατικός, ταγμένος στην υπόθεση της ιρλανδικής ανεξαρτησίας. Η μητέρα γερμανίδα αντιναζίστρια, που βλέπει την Ιρλανδία σαν προσωρινό καταφύγιο. Και τα παιδιά, καταπιεσμένα, συγχυσμένα, μετέωρα ανάμεσα σε δύο κόσμους, ανάμεσα σε δύο γλώσσες - τα ιρλανδικά του πατέρα και τα γερμανικά της μάνας. (. . .) Ένα απελευθερωτικό ταξίδι που περνάει μέσα από την αποκάλυψη των σκοτεινών και για καιρό θαμμένων οικογενειακών μυστικών, μια πορεία οδύνης και λύτρωσης μέσα από τη σταδιακή κατανόηση των άλλων, μια οιδιπόδεια σύγκρουση που, μολονότι, καθώς έγραψε χαρακτηριστικά η κριτικός Ερμιόνη Λη, θυμίζει αρχαία ελληνική τραγωδία, την ίδια στιγμή πάλλεται από χιούμορ και χαρά ζωής.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
