Σαγηνευτής γυναικών, γεννημένος από ένα δέντρο σμύρνας, νέος άντρας με το σπέρμα του πλουσιοπάροχο, ο Άδωνης, από την υπερβολή στην ερωτική δεξιότητα, είναι καταδικασμένος στην ανικανότητα. Από τα θεϊκά μυρωδικά καταλήγει στο μαρούλι, φυτό αντιαφροδισιακό, ψυχρό και υγρό, που αποτελεί τροφή των νεκρών. Οι περίφημοι «κήποι του Άδωνη» δε συνιστούν μια λατρεία της γονιμότητας της γης· είναι καλλιέργειες δίχως καρπούς, στείρες. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
