Ο Νόαμ Τσόμσκι αναστοχάζεται γύρω από τη σύγχρονη κοινωνία, αλλά και την Ιστορία, καθώς και τους παράγοντες που καθορίζουν την εξωτερική πολιτική κάθε χώρας. Αναδεικνύει τα σύγχρονα προβλήματα κατανομής πλούτου, αποκαλύπτει τις αδικίες που προκαλεί ο καπιταλισμός όταν αποσπά πόρους από τους μη κατέχοντες και τους αποδίδει στους ήδη έχοντες. Αποκαλύπτει τους τρόπους με τους οποίους το σύστημα φροντίζει να αποπροσανατολίζει τους πολίτες. Το πώς ανάγει σε κύριο τις διαφορές ανάμεσα σε κείνους που έχουν απασχόληση και σ` αυτούς που είναι άνεργοι, ανάμεσα στους λευκούς και στους μαύρους, στους ντόπιους και στους ξένους. Πιστεύει ότι χρειάζεται να αντιληφθούν τα μεσαία στρώματα, στα οποία απευθύνεται ο νεοφιλελευθερισμός, ότι το μέλλον τους δεν απειλείται από αποδέκτες κοινωνικών βοηθημάτων, τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τους άστεγους, αλλά από τις πολυεθνικές εταιρείες και ιδιαίτερα από το τυχοδιωκτικό χρηματιστικό κεφάλαιο. Ο Ν. Τσόμσκι αποκαλύπτει την υποκρισία των δυνάμεων του νεοσυντηρητισμού. Φωνασκούν για μικρό κράτος, ενώ στην πραγματικότητα οι ίδιες ειναι κρατικοδίαιτες. Όλο και περισσότερα τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου ζουν από κρατικές επιδοτήσεις, ενώ τα κέρδη είναι ιδιωτικά σύμφωνα με το σύνθημα: «Πάρε από αυτούς που τα χρειάζονται και δωσ` τα σ` αυτούς που μπορούν να τα ληστεύουν».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]