[…] O Henry Cartier - Bresson ανιχνεύει την ουσία της ευρωπαϊκής ιδέας στις υποσχέσεις ενός νέου ανθρωπισμού, γεννημένου από τις στάχτες και τα ματωμένα ερείπια της πιο επώδυνης εμπειρίας του 20ού αιώνα. Την ανιχνεύει ακόμη στην οικογένεια που συνέχει τη θαυμαστή ετερότητα των επιμέρους παραδόσεων, αλλά και στον ψυχισμό μιας αντοχής η οποία εξασφαλίζει τελικά την υπέρβαση των δεδομένων με τη δικαίωση των προοπτικών. Το μήνυμα του έργου του υπερασπίζεται εξάλλου την προέχουσα σημασία της μνήμης ανάμεσα στα πρωταρχικά συστατικά της καθόλου εύκολης ενοποιητικής διαδικασίας. Όπως υπερασπίζεται και τα αναφαίρετα δικαιώματα της φωτογραφίας στο πάνθεο των τεχνών της νέας εποχής.[...]
Άγγελος Δεληβορριάς.
