Από τα τέλη του 19ου αιώνα η ελληνική κοινωνία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα φαινόμενο ομαδικής μετανάστευσης κυρίως προς τον «Νέο Κόσμο» που δεν εντάσσεται πλέον στα συμφραζόμενα των ανθηρών εμπορικών παροικιών του παρελθόντος. Ο ομαδικός και ταξικά προσδιορίσιμος χαρακτήρας της, ο υπερπόντιος προορισμός της και η φθίνουσα επιρροή του κυρίαρχου ιδεολογικά «εθνικού κέντρου» στους μετανάστες συνθέτουν το νέο φαινόμενο. Στις δυο πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ο μεγαλύτερος όγκος της ελληνικής μετανάστευσης συγκεντρώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης στις ΗΠΑ από τις απαρχές της μέχρι το 1977, επιχειρεί να περιγράψει και να αναλύσει η ιστορική αφήγηση του Μπάμπη Μαρκέτου, εκδότη - διευθυντή (1947-1977) του Εθνικού Κήρυκος της Νέας Υόρκης, και ενός από τους σημαντικότερους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες της Ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]