Στην ελληνική Ιστορία το φαινόμενο του δωσιλογισμού έχει συνδεθεί ανεξίτηλα με την περίοδο της Κατοχής. Επωφελούμενοι από τις ανώμαλες πολιτικές συνθήκες της περιόδου 1941-44, ορισμένοι επιτήδειοι, καιροσκόποι, προσκείμενοι στα πολιτικά καθεστώτα της φασιστικής Ιταλίας και της ναζιστικής Γερμανίας ή, σε κάποιες περιπτώσεις απλά πολιτικά αφελείς, συνέδεσαν την τύχη τους με εκείνη των Αρχών κατοχής. Είτε καταδίδοντας τους συμπατριώτες τους είτε πιστεύοντας ότι συνέβαλλαν στη μέλλουσα ευημερία της χώρας μας, το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να καταστούν μισητοί στην πλειονότητα του ελληνικού πληθυσμού. Μετά την αποχώρηση της Βέρμαχτ, ορισμένοι αναζήτησαν καταφύγιο στη Γερμανία.
Οι περισσότεροι συνελήφθησαν, δικάσθηκαν και καταδικάσθηκαν σε μικρές ποινές (λόγων των ανώμαλων συνθηκών της μεταπολεμικής περιόδου), ενώ λίγοι διέφυγαν για να πεθάνουν πολύ αργότερα στην αφάνεια. Η δράση όλων εξετάζεται ψύχραιμα, με παράθεση πολλών άγνωστων μαρτυριών που διασαφηνίζει τη μέχρι σήμερα στερεότυπα αρνητική εικόνα τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]