Από μικρός ονειρευόμουν να γίνω γιατρός. Μπαίνοντας στην εφηβεία είχα πειστεί ότι ιατρική και γκλάμορ είναι ένα και το αυτό. Ένιωθα ήδη φοιτητής της Ιατρικής, αλλά δίσταζα να αποκαλύψω το μυστικό μου στον μπαμπά, που με έβλεπε μελλοντικό συνέταιρο στην επιχείρησή του. Όταν γνώρισα κι ερωτεύτηκα τη Μαρία, που καιγόταν να γίνει μέλος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ή των Γιατρών του Κόσμου όταν μεγαλώσει, μοιράστηκα το όνειρό της. Πριν όμως γίνουμε Γιατροί του Κόσμου, η αρρώστια και η ανάγκη χτύπησαν την πόρτα μας. Ένα γειτονόπουλο της Μαρίας χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια. Έτσι ανασκουμπωθήκαμε και πιάσαμε αμέσως δουλειά σαν «γιατροί» στα προσφυγικά του. . . Νέου Κόσμου. Μια κούρσα αναμέτρησης με το χρόνο, με αλλεπάλληλες ανατροπές, συχνά ευτράπελες, που έμπαιναν εμπόδιο στο δρόμο μας, είχε αρχίσει. Θα την κερδίζαμε; Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα με ανθρωπιστικό μήνυμα, γραμμένο με το γνωστό χιουμοριστικό ύφος της Λένας Μερίκα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]