(. . .) Η Αλβανία γνώρισε μια αξιοσημείωτη δημογραφική έκρηξη στις αρχές του 14ου αιώνα, όταν πατριές ολόκληρες άφησαν τις εστίες τους και ξεχύθηκαν στα Βαλκάνια, προς την Σερβία και την Ελλάδα, φθάνοντας ακόμη και στην Πελοπόννησο. Όντας χριστιανοί, εύκολα έγιναν δεκτοί ως καλλιεργητές και ως στρατιώτες από τις βυζαντινές αρχές. Και φυσικά αντιστάθηκαν στην τουρκική εισβολή στα τέλη του 14ου αιώνα και κυρίως στα μέσα του 15ου, την εποχή του μεγάλου ήρωα Σκεντέρμπεη. Με την οθωμανική κατοχή, εξισλαμίσθηκε μέρος των Αλβανών. Έκτοτε, οι τραχείς αυτοί πολεμιστές διακρίνονται σε όλα τα στρατεύματα της περιοχής. Ο Κ. Μπίρης τους αποκάλεσε «Δωριείς του Νέου Ελληνισμού». (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
