Είμαστε στο 1903 και ο Τόμας Έντγκαρ, παθιασμένος συλλέκτης πεταλούδων, βρίσκεται μπροστά στην ευκαιρία της ζωής του: του προτείνουν να ταξιδέψει στον Αμαζόνιο ως μέλος μιας επιστημονικής αποστολής. Ελπίζοντας να ανακαλύψει τη μυθική πεταλούδα που θα κάνει το δικό του όνομα διάσημο και της γυναίκας του, της Σόφι, αθάνατο -αφού σκοπεύει, αν την βρει, να ονομάσει την πεταλούδα του Papilio Sophia- δέχεται την πρόσκληση και ξεκινά με μεγάλη αδημονία για το ταξίδι που θα τον μεταφέρει σ` έναν ολότελα καινούργιο κόσμο.
Η Σόφι περιμένει την επιστροφή του άντρα της στον σιδηροδρομικό σταθμό και συγκλονίζεται από την τρομακτική του αλλαγή: είναι αδύνατος, φανερά άρρωστος και όλα όσα έχει βιώσει τον έχουν προφανώς τραυματίσει τόσο βαθιά που έχει χάσει την ικανότητα να μιλάει. Ο Τόμας παλεύει να βρει τις λέξεις για να περιγράψει όσα είδε, θα αντέξει όμως η Σόφι -ή ο γάμος τους- όσα έχει να της πει;
Περιγράφοντας τον κόσμιο καθωσπρεπισμό της εδουαρδιανής Αγγλίας από τη μια και την παρακμή της εποχής της άνθησης του εμπορίου του καουτσούκ στην Βραζιλία από την άλλη, `Ο ψίθυρος της πεταλούδας` είναι ένα μυθιστόρημα που σε καθηλώνει κι ένα αξιοσημείωτο ντεμπούτο. Γραμμένο σε πλούσια, αισθαντική πρόζα είναι -όπως οι πεταλούδες με τις οποίες έχει τέτοια ψύχωση ο Τόμας, οι πεταλούδες που αιχμαλωτίζει και σκοτώνει- μια ιστορία πάθους και ομορφιάς, κτηνωδίας και φονικών κρυμμένη κάτω απ` τον μανδύα του μεγαλείου.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]