Ο Μπερνάρ-Μαρί Κολτές συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους` θεατρικούς` συγγραφείς της γενιάς του 1980. Στο έργο του ενσωματώνονται οι διαφορετικές τάσεις που καθόρισαν την εξέλιξη της μεταπολεμικής γαλλικής δραματουργίας, αλλά και τα στοιχεία που κληροδότησαν οι πειραματισμοί και οι κατευθύνσεις της γαλλικής θεατρικής πρακτικής μετά το 1968. Η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο ο Κολτές διαμορφώνει τη δραματουργική του αισθητική για να σκιαγραφήσει τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτισμική γεωγραφία. Κεντρικός άξονας στην ανάγνωση του θεατρικού του έργου είναι οι έννοιες του χώρου, της μετακίνησης και της ετερότητας, που διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό την προσωπική διαδρομή του συγγραφέα και καθόρισαν την εξέλιξη της δραματουργίας του. Η διερεύνηση του τρόπου που ο Κολτές ανέπτυξε την ιδιαίτερη αντίληψή του για το χώρο και την ετερότητα εστιάζεται στην επιθυμία ως κινητήρια δύναμη των προσωπικών και φανταστικών αφηγήσεων αλλά και των πραγματικών ή φανταστικών μετακινήσεών του. Η έννοια της επιθυμίας συνδυάζεται με τις έννοιες του `ενδιάμεσου` χώρου και των `οριακών` τοπίων, δηλαδή των σημείων εκείνων μεταξύ του ανοίκειου και του οικείου, του προσωπικού και του πολιτικού, της ατομικής ιστορίας και της Ιστορίας, τα οποία κυριαρχούν στο φανταστικό σύμπαν των έργων του. Οι έννοιες αυτές εξετάζονται στο πλαίσιο του προβληματισμού που αναπτύσσεται στο πεδίο της σύγχρονης θεωρητικής κριτικής. Η ερμηνευτική αυτή απόπειρα συμβάλλει στη βαθύτερη κατανόηση της πολιτικής διάστασης που χαρακτηρίζει το θεατρικό έργο του Κολτές, μιας διάστασης που, αν και παραμένει υπαινικτική, μεταφορική ή έμμεση, προσδιορίζει αναμφίβολα το στίγμα του έργου του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]