Το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι τα χαράματα. Η Βίκυ έπεσε σε βαθύ ύπνο. Κάποια στιγμή άρχισε να συνέρχεται. Έντονες φαντασιώσεις της δημιουργούνταν μεταξύ ύπνου και ξύπνου καθώς προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει που βρισκόταν. Το κλαρίνο ακουγόταν από απόσταση, σαν από κάποιο ραδιόφωνο. Ένιωσε να χορεύει ακόμα, να κολυμπάει στις γλυκές μελωδίες των ηπειρώτικων τραγουδιών. Είχε τώρα την αίσθηση ότι οι άνθρωποι, προτού γεννηθούν, μέσα στην κοιλιά της μάνας τους γλεντούν με ηπειρώτικα τραγούδια. Μια γυναίκα θερμή κι απρόβλεπτη, που δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή της. Ένας άντρας μετρημένος και διστακτικός. Θα βρουν άραγε το κοινό σημείο που ψάχνουν; Ένας μύθος με ηπειρώτικο άρωμα, από τα βάθη των αιώνων, θα τους προκαλέσει να εξερευνήσουν τα σκοτάδια που κρύβουν μέσα τους. Ωστόσο η απρόβλεπτη συμπεριφορά και η στιγμιαία απόφαση θα ανατρέψουν τα πάντα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]