Οι Έλληνες μας χρησιμεύουν όχι μόνο ιστορικά, σαν λαός που πρέπει να γνωρίζουμε, αλλά σαν ιδανικό. Η υπεροχή τους έναντί μας είναι τέτοια, που ακριβώς το ανέφικτό της κάνει σκόπιμο να μιμηθούμε τα έργα τους, και ωφέλιμο να υπενθυμίσουμε στην ψυχή μας που συνθλίβεται από την πνιγερή και μικρόψυχη κατάστασή μας τα δικά τους ελεύθερα και ωραία έργα. Μας επαναφέρουν από κάθε άποψη στη δική μας χαμένη (. . .) ελευθερία, καταργώντας για μια στιγμή την πίεση του χρόνου και ενισχύοντας με την αναπτέρωση που μας χαρίζουν τη δύναμη για να την ξεπεράσουμε με τις δικές μας δυνάμεις.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
