Η ένταση του σύγχρονου πολιτισμού έχει ταλαιπωρήσει όχι μόνο το περιβάλλον αλλά και τις ψυχές μας. Δεν έχομε πια αθώες και τρυφερές καρδιές, όπως δεν έχομε και πρόσωπα αθώα και τρυφερά. Βέβαια έχομε αρκετή πληροφόρηση και κάμποσοι σκεφτόμαστε ν` αλλάξομε φιλοσοφία ζωής. Μας είναι όμως δύσκολο πια, γιατί έχει εμπεδωθεί μέσα μας ο διανοητισμός, ο `διαφωτισμός` και πολλά ακόμη τέτοια άψυχα και απρόσωπα ιδεολογήματα. Γι` αυτό οι ψυχές μας χρειάζονται μαλάκωμα πρώτα, για να ραγίσει το τσιμέντο των ιδεολογημάτων αυτών, που είναι προφάσεις του μηδενισμού. Αυτό το σκοπό έχουν τώρα τα παραμύθια. Στους τελευταίους αιώνες οι σοφοί μας δίδαξαν πολλά ψέματα σαν αλήθειες. Τα παραμύθια λένε πολλές αλήθειες σαν ψέματα.
Ωραία ψέματα πάντως. Επειδή όμως η ομορφιά είναι πάντοτε αληθινή, έχουν να κάνουν και τα παραμύθια με την αλήθεια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]