Η μορφή του Φραγκίσκου της Ασίζης γοήτευε τον Έσσε από τα εφηβικά του ακόμα χρόνια, όταν ο μελλοντικός συγγραφέας αναζητούσε κι αυτός τη γνήσια απελευθέρωση, δραπετεύοντας από το ευαγγελιστικό σεμινάριο του Maulbronn. Ο «Φραγκίσκος της Ασίζης», «Το παιχνίδι των λουλουδιών» και «Ο θάνατος του αδελφού Αντωνίου» αποτελούν ένα τρίπτυχο που μας δίνει ανάγλυφη την Εσσεϊκή άποψη για την καταλυτική προσωπικότητα του Φτωχούλη. Για τον Έσσε ο Φραγκίσκος είναι ο «καινούριος άνθρωπος», ο νέος Αδάμ, που επαναβρίσκει την αρχέγονη ουσία των πλασμάτων. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
