Εποχή: 600 π.Χ.
Χώρα: Φρυγία
Στη σκηνή έρχεται μια ομάδα δούλων. Στρατιώτες τους φρουρούν με κοντάρια. Οι δούλοι τραγουδούν.
ΔΟΥΛΟΙ: `Ωι ωχ κακό μεγάλο η σκλαβιά
κι ακόμα τρισχειρότερο η δουλεία
απ` τη γλυκιά πατρίδα μου
η μαύρη εξορία...
Α` ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Εδώ η καλή πραμάτεια τζάμπα!...
Β` ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Τη σήμερον τι δίνεις, άντρες γεροί δουλευταράδες!...
Γ` ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Γυναίκες για δουλειές, παιδιά για τα θελήματα...
Α` ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Δούλοι καλοί και υπάκουοι, λιγόφαγοι κι ανέξοδοι.
Β` ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Τι σου στοιχίζουν, τζάμπα!
Γ` ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Κάτι ένα δώσε και για μας, μην πούμε πάει στράφι...
Α` ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Στράφι μην πάν οι κόποι μας από αυτόν τον πόλεμο!...
ΑΦΕΝΤΗΣ: Και πόσα θέλετε γι` αυτούς, έτσι να πούμε όλους μαζί!
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Δεν σου ζητάω όσο αξίζουν... Δυο τάλαντα και κάτι. Κόψε το κάτι, δώσε τα δυο να κλείσει η δουλειά...
ΑΦΕΝΤΗΣ: Μ` ενάμισι τους παίρνω!
ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ: Δεν τα χαλάμε, πάρ` τους κι άντε! [...]