Ομολογώ πως καταπιάστηκα το ξαναστήσιμο του `Τσέλιγκα` με τρυφερό ζήλο. Έχει μια ομορφιά να γυρνάς ύστερα από καιρό στις πρώτες πηγές της χαράς σου. Κι ο Κρυστάλλης ήταν το πρώτο μου θέμα. Μια νεανική μελέτη πρώτα, όταν τελείωνα το Γυμνάσιο· κι ύστερα, όταν υπηρετούσα τη θητεία μου, η μυθιστορηματοποίηση της ζωής του, ο `Τσέλιγκας`. Εξίσου νεανικός, συμπαθητικά αδέξιος, δροσερά άτεχνος. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]