(. . .) Το διπλό βιβλίο που μεταφράστηκε για τη σειρά αυτή αποτελεί μια σπανιότητα: εγγόνι της απόλυτης ελληνολατρείας της εποχής του Γκαίτε και παιδί της ιστορικιστικής μεθόδου της σχολής του Wilamowitz, ο `Τρόπος των Αρχαίων Ελλήνων` κινείται μεταξύ ιστορίας και «μύθου» και συναρπάζει με την πρωτοτυπία του. Ασήμαντα εκ πρώτης όψεως φαινόμενα της αρχαιότητας (που εξακολουθεί να αποτελεί ένα μυστήριο) αποκτούν εδώ ένα βαθύτερο και απροσδόκητο νόημα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
