Είναι το πρώτο βιβλίο του Ορχάν Παμούκ. Εκδόθηκε το 1982, κέρδισε το βραβείο μυθιστορήματος Ορχάν Κεμάλ και προαναγγέλλει την κατοπινή λαμπρή συγγραφική πορεία του νομπελίστα πια Παμούκ.

Το μυθιστόρημα καλύπτει τη ζωή τριών γενιών μιας οικογένειας από τις αρχές του αιώνα, τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του σουλτάνου Αμπντουλχαμίτ, μέχρι τις μέρες μας.

Ο Τζεβντέτ μπέη είναι ιδιοκτήτης μικρού εμπορικού καταστήματος κι ένας από τους πρώτους Μουσουλμάνους εμπόρους, που στόχος και φιλοδοξία του είναι να γίνει πλούσιος και να αποκτήσει μια σύγχρονη οικογένεια "Δυτικού" τύπου και νοοτροπίας. Η ιστορία του Τζεβντέτ μπέη και των γιων του είναι, κατά μία έννοια, και η ιστορία της ιδιωτικής ζωής τα χρόνια της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Στο πανοραμικό αυτό μυθιστόρημα, περιγράφονται τα εσωτερικά των σπιτιών, ο καινούργιος τρόπος ζωής στις πολυκατοικίες, οι ισχυρές, εκδυτικισμένες οικογένειες, τα κυριακάτικα απογεύματα γύρω από το ραδιόφωνο, οι βόλτες για ψώνια στα μαγαζιά στο Μπέγιογλου, οι αγάπες και τα πάθη της ανερχόμενης αστικής τάξης της τουρκικής κοινωνίας.

"Όταν αποφάσισα ότι θα γίνω συγγραφέας", λέει ο Ορχάν Παμούκ στα "Άλλα χρώματα" ("Η συνέντευξη στο Paris Review"), "δεν ήξερα τι ήθελα να γράψω. Μάλιστα, έκανα κι ένα-δυο λάθος ξεκινήματα. Έχω ακόμη τις σημειώσεις μου. Έπειτα από έξι μήνες όμως είχα ήδη το προσχέδιο του βιβλίου που εκδόθηκε τελικά: "Τζεβντέτ μπέη και υιοί". Είναι μια οικογενειακή σάγκα. Όπως η Forsyte saga του Τζον Γκαλσγουόρθι ή οι Μπούντενμπροκ του Τόμας Μαν.