`Πρέπει να επιστρέψουμε τον ποιητή στα γραπτά του`. Μια τέτοια προτροπή, διατυπωμένη μάλιστα από έναν ερευνητή της νεοελληνικής ποίησης που δεν αρνείται καθόλου την πολιτική ως γενετικό στοιχείο της λογοτεχνικής έκφρασης, οπωσδήποτε έχει την ιδιαίτερη σημασία της. Έχοντας ολοκληρώσει μια εικοσαετή περίπου μαθητεία στο έργο του Μανόλη Αναγνωστάκη, ο Βιντσέντζο Ορσίνα ακολούθησε, ως αναγνώστης και συνάμα σπουδαστής, τη δοκιμασία του ποιητή, όπως αυτή αποτυπώθηκε σ` ένα περιορισμένο, έτσι κ αλλιώς, σύνολο ποιημάτων, δημοσιευμένων καταπώς φαίνεται όταν η ανάγκη έκφρασής του ήταν πιεστική. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
