Όπως ο καλός νομικός, περιγράφοντας και ερμηνεύοντας τους νόμους, μένει απαρασάλευτος στα δεδομένα του, κατά μείζονα λόγο ο θεολόγος ή ο απλός χριστιανός ή ακόμη και ο κάθε ενδιαφερόμενος μιας Α ή Β πίστης και φιλοσοφίας, οφείλουν με γνώση και ελευθερία να εμποτιστούν στο περιρρέον κλίμα του εκκλησιαστικού σώματος. Μέσω της ζωής και της πίστης, ή έστω της απλής γνώσης, αυτού του σώματος κατανοούνται σωστά: Αγία Γραφή, θεολογία, φιλοσοφία, μνημεία τέχνης και ευρύτερου πολιτισμού, που πάει να πει ότι της κάθε εξουσίας η όποια σατανική καταδυνάστευση αμβλύνεται ή ανατρέπεται με πάλη για ελευθερία, με την ανθρωπιά της αγάπης και με το αντίπαλο δέος. Αυτό φιλοδόξησε να κάνει ο συγγραφέας σε τούτο το βιβλίο περί Σατανά, και προπαντός άλλου να τονίσει τη δημιουργική ελευθερία, μακριά από το δουλικό φόβο και την ιδιοτέλεια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]