Πελεκάνοι ερωτεύονται παράφορα. Ερωδιοί κρύβονται σε βιβλία. Αρπακτικά πουλιά κάνουν απεργία πείνας. Φοινικόπτερα παρηγορούν τη μοναξιά τους με το είδωλό τους στον καθρέφτη. Φίδια και λύκοι μας περιπαίζουν με απίθανα τεχνάσματα μέχρι την απελευθέρωσή τους. Ποικίλες αλεπούδες που, περιμένοντας μάταια να χιονίσει στην Αίγινα, διασκεδάζουν κλέβοντας τα τσιγάρα μας. Τραυματισμένοι πελαργοί γεύονται την ευτυχία του κεραυνοβόλου έρωτα και τη δυστυχία της ατεκνίας τους. Χαμαιλέοντες μας θυμίζουν την παγχρωμία εποχών και αισθημάτων. Κι ένας γύπας γίνεται το απέραντο μάτι του Θεού για το παρ` ολίγο θήραμά του.
Σ` αυτόν τον «πελεκανόκοσμο» του Φίλιππου Δραγούμη ανθίζουν όλα τα συναισθήματα, οι σκανταλιές, οι εκπλήξεις και τα τεχνάσματα των άγριων ζώων, που όσο κι αν ζουν κοντά στον άνθρωπο, ευτυχώς δεν εξημερώνονται απόλυτα. Όταν πετούν μακριά ή φεύγουν για το δικό τους χώρο, ξεχνούν την ανθρώπινη γνωριμία και βυθίζονται στην ελευθερία της σοφίας τους. Από τις δέκα ιστορίες που περιλαμβάνονται στο βιβλίο, μπορούμε να χαμογελάσουμε, να μελαγχολήσουμε ή απλά να παραδεχτούμε πόσο «άχρηστοι και ανόητοι» εξακολουθούμε να είμαστε.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]