Αναγνώστη,
ακολούθησα την προτροπή του ποιητή Τζων Κητς πως το μόνο μέσο για να δυναμώσεις την διάνοια σου είναι να μην έχεις κατασταλάξει για τίποτε, να αφήνεις το μυαλό σου ελεύθερο να στήνει πανηγύρι με τις σκέψεις όλες -αδιακρίτως. Μια και δεν είχα, όμως, σκέψεις δικές μου να τις ξεσηκώσω στο μυαλό μου για το πανηγύρι, είπα να αμολήσω τον νου μου να περιπλανηθεί σαν μέλισσα ανάμεσα σε ιδέες τις οποίες έχουν καταθέσει προσωπικότητες με σημαντική συνεισφορά σε τομείς όπως η φιλοσοφία, η επιστήμη, η τέχνη, η στρατηγική ή ακόμη και ο αθλητισμός, και, αφού τρυγήσει από δω κι από κει, να επιστρέψει μέσα μου, για να μπω πλέον στην διαδικασία της παραγωγής του μελιού, μην παραλείποντας στην διάρκεια της να το διασκεδάσω -όπως συνήθως κάνουν δα οι ερασιτέχνες μελισσοκόμοι που, όση ώρα γυρίζουν μέσα στο βαρέλι τα τελάρα για να αποσπάσουν με την αξιοποίηση της φυγόκεντρης δύναμης το μέλι από τις κηρήθρες, παράλληλα το ρίχνουν με την παρέα στο τραγούδι πίνοντας και τσιμπώντας. Βέβαια, το μέλι δεν είναι πάντα το ίδιο, αλλά ποικίλλει ως προς την ποιότητα του, την γεύση του. Άλλο είναι το θυμαρίσιο, άλλο το πευκίσιο, άλλο από τα διάφορα λουλούδια. Τι λογής μέλι μπόρεσε να βγάλει το μυαλό μου από τις σκέψεις που μάζεψε, δεν το ξέρω. Εκείνο, όμως, που είμαι σε θέση να διαβεβαιώσω είναι ότι δεν είναι νοθευμένο -γιατί, έτσι καθώς έχει αναπτυχθεί η κοι-νωνία μας κι ο ένας θέλει να εξαπατήσει τον άλλο όχι απλώς για το κέρδος αλλά για να επιβιώσει, τίποτε πιο σύνηθες από την νοθεία, από την οποία φυσικά δεν θα μπορούσε να ξεφύγει το μέλι. Όλοι -κούνια που μας κούναγε-ψάχνομε να βρούμε κανέναν γνωστό, σε κάποια γωνιά του τόπου μας, να μας εξασφαλίσει μέλι που να μην είναι νοθευμένο. Τέλος πάντων, για να μην κολλήσαμε στο μέλι, εκείνο που θέλω να πω είναι ότι στο πανηγύρι των σκέψεων που καταγράφεται στον τόμο αυτόν που κρατάς στα χέρια σου άφησα την ψυχούλα μου ελεύθερη να παρασυρθεί όπου την τράβαγε η κάθε σκέψη κι όλα όσα είδε πηγαίνοντας από δω κι από κει να τα περιγράψει με άκραν συντομία, μήπως και γεννηθεί και σε σένα το ενδιαφέρον να έλθεις κοντά -κοντά, εννοώ, στις σκέψεις και, με δική σου πλέον την συμμετοχή, το πανηγύρι να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ακόμη ζωντάνια. Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]