ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ...
Η ώρα έφτανε.
Θα συναντιόμουν με την ποίησή σου
σαν εραστής ή σαν ερωμένη, θα σε διάβαζα.
Ή η ανάγνωση, θα πουν, δεν έχει σχέση με τον έρωτα;
Κι εγώ δεν ξέρω.
Ανοίγεις βιαστικά το δέμα,
βγάζεις πρώτα πρώτα έξω το πιο παλιό, το πιο φθαρμένο,
το κοιτάζεις. Χαϊδεύεις το εξώφυλλο. Φοβάσαι.
Σα να σε βλέπει ο ποιητής. Θα σταθείς αντάξιος;
Περιμένεις απάντηση για να σκύψεις στο χαρτί.
Η ποίηση διαβάζεται κατά μόνας.
