"Το βιβλίο αυτό το έγραψα για να τιμήσω τον πατέρα μου με τον οποίο μεγάλωσα. Τον άνθρωπο που αγάπησα και μοιράστηκα μαζί του πολλά χρόνια από τη ζωή μου.
Ο πατέρας μου ήταν φτωχός μετανάστης στην Αμερική, δούλεψε σκληρά και συντήρησε την οικογένειά του. Αν είχε κρυφά όνειρα, πέρα από το να είναι ένας καλός άνθρωπος, αφοσιωμένος πατέρας και αγαπημένος σύζυγος, κανείς ποτέ δεν το έμαθε αυτό.
Ξέρω ότι είχε ατέλειες, ότι καμιά φορά ήταν και σκληρός. Αλλά ξέρω επίσης, ότι ο πατέρας μου ήταν πάντα ανιδιοτελής και ποτέ του δεν υπήρξε ανέντιμος και εκδικητικός.
Τα χρόνια που γνώρισα και αγάπησα τον πατέρα μου, τον μεταμόρφωσαν περίπου σε άγιο. Τίποτα κακό δεν υπάρχει σ` αυτό. Θα θυμάμαι τρυφερά τον πατέρα μου που μου δίδαξε ότι, η μόνη αθανασία που γνωρίζουμε είναι η αγάπη που αφήνουμε πίσω μας στη μνήμη των άλλων..."
