Στο βιβλίο τούτο, «Ο πανίερος ναός της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα», ο αείμνηστος ακαδημαϊκός Γεώργιος Λάββας πραγματεύεται από αρχιτεκτονική, αρχαιολογική και ιστορική άποψη τόπους και μνημεία, των οποίων η επίσκεψη και η προσκύνησή τους ήταν από τα αρχαία χρόνια, και είναι και σήμερα, όνειρο ψυχικό και πνευματικό απειράριθμων χριστιανών. Όλα τα μνημεία, που περιγράφονται και παρουσιάζονται με σχέδια και φωτογραφίες, δεν υπήρχαν όταν δίδασκε, δικαζόταν και σταυρωνόταν ο Χριστός. Υπήρχαν μόνον οι τόποι όπου έλαβαν χώρα τα γεγονότα της σύντομης επίγειας ζωής του που, στη συνείδηση των πιστών χριστιανών, καθαγιάστηκαν και έγιναν τόποι αενάου προσκυνήματος και αιτία μακρόχρονων πολέμων. Ο ναός της Αναστάσεως είναι το κέντρο ενός κτηριακού συγκροτήματος που περικλείει τους χώρους στους οποίους μαρτύρησε ο Χριστός. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]