Η περίοδος του Ιωάννη Μεταξά είναι μια από τις γνωστές - άγνωστες περιόδους της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Ξέρουμε ότι ο Μεταξάς ήταν δικτάτορας, ξέρουμε ότι επί Μεταξά οι αντιφρονούντες διώχθηκαν, εξορίστηκαν και βασανίστηκαν, όμως ξέρουμε ελάχιστα για τις κοινωνικές διεργασίες που έγιναν στη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η πρωτοτυπία του έργου της Μαρίνας Πετράκη έγκειται στο ότι προσεγγίζει τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου μέσα από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς που έδωσαν και τον τόνο στις σχέσεις της τότε κυβέρνησης με τον λαό. Έτσι το ραδιόφωνο και ο κινηματογράφος, για να υπηρετήσουν τους στόχους του καθεστώτος, έφτασαν στις πιο απίθανες γωνιές της Ελλάδας, έτσι ιδρύθηκε το «Άρμα Θέσπιδος», και έτσι απέκτησε παπούτσια, χάρη στην ΕΟΝ, η ανυπόδητη νεολαία της φτωχής πατρίδας. Μια εξαιρετική ανατομία της περιόδου, που τη διακρίνει η ακρίβεια των στοιχείων και η διαύγεια της ματιάς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]