[...] Το σύντομο χρονικό αυτής της ερευνητικής περιπέτειας ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2006, όταν εντελώς τυχαία έπεσε στην αντίληψή μου ένας φάκελος επιγραφόμενος "Ο Μενούσης", ο οποίος συγκαταλεγόταν στα κατάλοιπα του Φίλιππου Ηλιού στο Βιβλιολογικό Εργαστήρι "Φίλιππος Ηλιού" (ΒΕΦΗ), όπου και σήμερα ανήκει. [...]
Το τραγούδι δεν θέλει να διηγηθεί μια συγκεκριμένη ιστορία· δεν θέλει να εξυμνήσει κάποιο πρόσωπο ηρωικό και να αφηγηθεί τα κατορθώματά του· είναι ένα τραγούδι-τύπος με δυσδιάκριτη ηθική στόχευση -αν βέβαια υπόκειται κάτι τέτοιο. Είναι ίσως η ακεραιότητα της τιμής της γυναίκας-συζύγου, που δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση ούτε για αστεϊσμό; Η γυναικά του Καίσαρα δεν αρκεί μόνο να είναι αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια. Υπόκειται μήπως κάποιος διδακτισμός για τα κακά της μέθης και τις ακραίες συνέπειές της, όπως ακριβώς τιτλοφορείται και μια παραλλαγή του τραγουδιού; Αλλά, αν σκοπός είναι ο συνετισμός, τούτο γίνεται πολύ έμμεσα, καθώς ούτε άμεση ανθρώπινη καταδίκη της αποτρόπαιας πράξης υπάρχει ούτε θεία κάθαρση επέρχεται στο τέλος του τραγουδιού. [...]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)