Και μετά από τις δουλειές έφευγε για το δάσος... και μάζευε κλαριά, τα ίσιωνε κι έφτιαχνε σταυρούς, ξύλινους, μικρούς και μεγάλους... Έφτιαξε και για τον εαυτό του έναν μεγάλο, ωραίο, ξύλινο σταυρό.
Και ήταν ο μεγάλος αυτός ξύλινος Σταυρός στήριγμα, οδηγός και παρηγοριά για τον μικρό Αρσένιο. Ακόλουθος σε όλη του τη ζωή!
Ο μικρός Αρσένιος σίγουρα δεν σας θυμίζει κάτι... Είναι ο μετέπειτα μεγάλος Γέροντας Παΐσιος! Αυτό το όνομα, αυτή η μορφή, αυτή η ζωή θυμίζει και λέει πάρα πολλά! Στους περισσότερους... Την ευχή του να έχουμε!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
