Τυχερά τα παιδιά της μικρής γειτονιάς! Είχαν κοντά τους ένα γερο-ναυτικό, τον κύριο Ευρυβιάδη, που μπέρδευαν συνέχεια τ` όνομά του και τον φώναζαν κύριο «Αύριο-βράδυ». Κι εκείνος, που αγαπούσε όλα τα παιδιά σαν εγγονάκια του, τους έλεγε ιστορίες, παραμύθια, τους έφτιαχνε παιχνίδια και προπαντός γλυκά όνειρα για τον ύπνο τους. Μάλιστα, όνειρα! Ένας ξύλινος γλάρος έγινε ο ονειροκουβαλητής του κυρίου «Αύριο-βράδυ». Πετούσε κάθε νύχτα στον ύπνο των παιδιών. Σ` αυτά τα ονειροπετάγματα δεν έλειπαν οι απρόβλεπτες περιπέτειες. Πόσο καιρό, αλήθεια, κράτησαν τα γλυκά όνειρα;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
