Ενδιαίτημα όπου περιφέρονται σαρκία και το καθένα ψάχνει για τον ερημωτή του. Αρκετά μεγάλο ώστε το ψάξιμο να είναι μάταιο. Αρκετά περιορισμένο ώστε κάθε διαφυγή να είναι μάταιη. Εσωτερικό ενός κυλίνδρου καθισμένου, περιμέτρου πενήντα μέτρων και ύψους δεκάξι, χάριν αρμονίας. Φως. Αμυδρό. Κίτρινο. Πανταχού παρόν, λες και τα κάπου δώδεκα εκατομμύρια τετραγωνικά εκατοστά της όλης επιφάνειας βγάζουν το καθένα το φέγγος του. Το αναταράζει ένα λαχάνιασμα, που σταματάει σαν την ανάσα που πάει να σβήσει. Όλοι τότε μαρμαρώνουν. Η διαμονή τους εκεί ίσως πάρει τέλος. Μερικά δευτερόλεπτα, και όλα ξαναρχίζουν. [...]