. . . Άλλοι έλεγαν πως ο Ερρίκος δεν ήταν άλλο από γάτος. Άλλοι πως ήταν ο ίδιος ο Ερρίκος ο όγδοος, ο αιμοσταγής δήμιος της Αν Μπολέυν, της Τζην Σέυμουρ κι όλων των άλλων, προπάντων όμως της Κέιτ. Της δυστυχούς εκείνης συζύγου του που είχε το όνομα της . . . Κά: Κατερίνα! Ίσως η υπόθεση αυτή να ήταν ένα άκακο σχόλιο για την ηλικία της απογόνου των Λασκάρεων, που με όλα της τα χρονάκια παρέμενε χαριτωμένη και αξιαγάπητη όταν φορούσε τα μαύρα γούνινα πομ-πόν για να καλύψει τ` αυτιά της το βαρύ χειμώνα, και την άνοιξη υποδεχόταν τους φίλους της με μιαν αυθεντική κινέζικη ρόμπα ολομέταξη και ολοκέντητη με μεγάλα ροζ και μωβ τριαντάφυλλα, γαρύφαλλα, χρυσάνθεμα. Η αρχοντιά της πάντοτε ήταν αδιαμφισβήτητη και κάτι σαν αυτοκρατορικός αέρας την ακολουθούσε στο πέρασμά της. Ίσως θα μπορούσε να καταγοητεύσει ακόμα και τον Ερρίκο τον όγδοο σε βαθμό που να γλυτώσει την καρατόμηση, μόνη αυτή. . . Αν τα χαρτιά της Ιστορίας μπερδεύονταν τόσο που να φέρνανε μια Λάσκαρη στον αγγλικό θρόνο!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]