Ο Επίκτητος, ο δούλος που έγινε φιλόσοφος, είναι μια από τις εξέχουσες μορφές της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας. Μαζί με τον Σενέκα και τον Μάρκο Αυρήλιο, αποτελούν την τριάδα των στωικών σοφών που έθεσαν τα θεμέλια της ηθικής διδασκαλίας στη Δύση. Ο Επίκτητος διδάσκει μέσα από τον ίδιο του τον βασανισμένο βίο, την ανεκτικότητα, την απάθεια απέναντι στην επιθετικότητα και στην εχθρότητα, την συνείδηση ότι ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα ασήμαντο στοιχείο του απέραντου και πολυπληθούς Σύμπαντος. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
