Το μυθιστόρημα, για τον Έρμαν Έσσε, δεν είναι παρά ένα αριστοτεχνικά μεταμφιεσμένο φιλοσοφικό δοκίμιο - ένα πρόσχημα, το οποίο επιστρατεύει για να μιλήσει για την αποστολή της τέχνης και της επιστήμης, την ηθική και πολιτική ευθύνη του δημιουργού, τις σχέσεις ανάμεσα στο άτομο και τις κρατικές ιεραρχίες· μια οθόνη, πάνω στην οποία προβάλλει το όραμά του για την πορεία και τη μοίρα της ανθρωπότητας. (. . .) Όλα του τα έργα, καθώς έγραψε ο ίδιος, δεν είναι παρά `βιογραφίες ψυχής`, οργανωμένες γύρω από τα τρία βασικά μοτίβα που τον στοιχειώνουν και τον ορίζουν: τη σύγκρουση ανάμεσα στο Εγώ και τον Κόσμο, τη σταθερή αντίθεση μεταξύ ατόμου και μάζας, την αντιπαλότητα ανάμεσα στην ψυχοπνευματική δυναμική του ανθρώπου και τους θεσμούς της αστικής κοινωνίας. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
