Η ιστορία αυτή αρχίζει με τη συντριπτική ελληνική ήττα του 1897 και τελειώνει με τη θριαμβευτική είσοδο των ελληνικών δυνάμεων στη Θεσσαλονίκη στις 26 Οκτωβρίου 1912 και τα σημαντικά εδαφικά κέρδη στη Μακεδονία που απέφερε η συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 28 Ιουλίου 1913. Για κάμποσο διάστημα οι ελληνικές βλέψεις είχαν στραφεί προς τη Μακεδονία και την Κρήτη. Στις δύο αυτές περιοχές Κρήτες, Έλληνες από το εθνικό βασίλειο, καθώς και αλύτρωτοι Έλληνες επρόκειτο να διεξαγάγουν ένα δεύτερο αγώνα για την ανεξαρτησία. Ως τον Αύγουστο του 1913 είχαν κατορθώσει σχεδόν να διπλασιάσουν την Ελλάδα σε έκταση και πληθυσμό. Χωρίς την επιμονή που χαρακτήρισε αυτόν τον αγώνα, υπήρχε κίνδυνος να χαθούν οι καρποί του πρώτου πολέμου για την ανεξαρτησία (1821-1833) και η Ελλάδα να βρεθεί στο έλεος των Σλάβων. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]