[. . .] Ο προκείμενος τόμος διεκδικεί τη σημασία του όχι μόνο ως βιβλιογραφική προσφορά για προχωρημένους σπουδαστές και ερευνητές της κλασικής φιλολογίας· η εμφάνισή του καθεαυτήν αποτελεί «αντίδοτο» σε κατεστημένες και αδρανείς αντιλήψεις (οι οποίες στην εντόπια φιλολογική «αγορά», αποδείχτηκαν πιο ανθεκτικές από ό,τι «έξω») για την αξιοσύνη και την ποιότητα της λογοτεχνίας, και ειδικότερα της ποίησης που γράφτηκε κατά τους τελευταίους τρεις προχριστιανικούς αιώνες, αυτούς που συμφωνήσαμε να ονομάζουμε «ελληνιστικούς» και που οι σκληροπυρηνικοί «Αλεξανδρείς» θα ήθελαν μάλλον να τους λέμε «αλεξανδρινούς».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
