Εις τας πυκνογραμμένας σελίδας ενός τεραστίου έργου, το οποίον συνεγράφη εις τα τέλη του δεκάτου πέμπτου και τας αρχάς του δεκάτου έκτου αιώνος, εκπτύσσεται όλος ο πλούτος της σκέψεως ενός μεγαλοφυούς πνεύματος, το οποίον εκόσμησεν την τέχνην δι` ανυπερβλήτων αριστουργημάτων και εισέδυσεν εις τον κόσμον της επιστήμης μετά μοναδικής και ευστόχου πολυμερείας και βάθους, προηγηθέν, εις έμπνευσιν και δημιουργικότητα, των δεδομένων της εποχής του κατά πεντακόσια και πλέον έτη. (...) Ανάμεσα εις τας σελίδας κατάπληξιν και θαυμασμόν προκαλούν τα καλαίσθητα ανατομικά σχήματα, τα απεικονίζοντα τα οστά, τους μύες, την καρδίαν, τα σπλάγχνα, τα αγγεία, τα νεύρα του ανθρώπου από του εμβρύου έως του γέροντος. (...) Ιδιαιτέραν αίσθησιν προκαλούν αι σχηματικαί παραστάσεις του εγκεφάλου, των οφθαλμών και των κρανιακών νεύρων. Δεν είναι η ακρίβεια και η ανατομική πιστότης αυτών, η οποία εντυπωσιάζει, ούτε η καλαισθησία, διά της οποίας εφιλοτεχνήθησαν. Είναι κυρίως η εναγώνιος προσπάθεια του Leonardo να αναζητήσει, διαμέσου των σχηματισμών του εγκεφάλου, το μυστήριον της ψυχοσωματικής ενότητας του ανθρώπου, η οποία προκαλεί τον θαυμασμόν και την συγκίνησιν διά το έργον αυτού.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]