.…Ωστόσο ή πιό ισχυρά καί ή πιό δυναμική προσωπικότης μεταξύ τής τριανδρίας τού ΕΛΑΣ (Βελουχιώτης, Σαράφης, Τζήμας) ήταν ό Άρης Βελουχιώτης. Ο Βελουχιώτης ήταν ό κατ’ εξοχήν ανεγνωρισμένος καί ό δυναμικός αρχηγός τού ΕΛΑΣ. Αυτός επέβαλε τή σιδηρά πειθαρχία στά τμήματα τού ΕΛΑΣ, προ παντός στή Ρούμελη. Ήταν πανταχού παρών, εμπνέων τόν θαυμασμό καί τόν φόβο, μεταδίδων εμπιστοσύνη καί αισιοδοξία στους αντάρτες του καί άπογοήτευσι στους άλλους. Χωρίς κανένα ενδοιασμό έπαιρνε τίς πιό τολμηρές καί τίς πιό επικίνδυνες αποφάσεις. Πολλές φορές ήταν ικανός γιά ρομαντικές καί συναισθηματικές εκδηλώσεις καί πράξεις. Σέ άλλες περιπτώσεις ήταν άγριος καί ανένδοτα σκληρός. Ή στιγμιαία του αδυναμία στή φυλακή, ύπό τήν 4η Αυγούστου, δέν τόν ήμπόδισε νά παραμείνη κομμουνιστής μέ όλη του τήν καρδιά καί τή σκέψι. Έπίστευε μέ όλη του τή δύναμι στήν κοινωνική έπανάστασι. Είχε παραμείνη Έλλην ώς τό κόκκαλο καί έξανίστατο όταν μιλούσε κανείς κομμουνιστής ή άλλος, γιά τήν αύτονόμησι τής Ελληνικής Μακεδονίας. Η επαφή του μέ τή λαϊκή ψυχολογία καί τίς λαϊκές αντιδράσεις, τού επέτρεπε νά διαβλέπη όλες τίς δυσκολίες πού θά αντιμετώπιζε τό Κομμουνιστικό Κόμμα άν έβάδιζε “πρός μία Λαϊκή Δημοκρατία”. Τό αδιαφιλονίκητο γόητρο του στίς τάξεις τού ΕΑΜ – ΕΛΑΣ τόν έφερεν ώς τόν ενδεχόμενο αντίπαλο τού Πολιτικού Γραφείου τού ΚΚΕ, τού οποίου δέν ήτο μέλος. Έξηρτάτο άπό αυτόν νά άγνοήση τίς αποφάσεις τού τελευταίου ή καί νά τό άνατρέψη. Μέ τόν Μάρκο στή Μακεδονία, τόν Όρέστη στήν Αττική, αλλά καί μόνος, ήταν σέ θέσι νά δώση μία άλλη τροπή καί έξέλιξι στό ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, αντίθετη άπό αυτήν πού ήταν στή σκέψι τής ηγεσίας τού ΚΚΕ. Παρέμεινεν, ωστόσο, πιστός στήν πειθαρχία τού Κόμματος καί ύπετάσσετο στίς διαταγές του καί όταν ακόμα δέν άνταπεκρίνοντο στήν αντικειμενική πραγματικότητα. Ήταν πολύ δύσκολο νά μέτρηση κανείς πιό αίσθημα υπερτερούσε μέσα του, τό εθνικό ή τό επαναστατικό. Έν πάση περιπτώσει, ή συναντίληψις, όχι πάνω στό περιεχόμενο άλλά πάνω στήν ακολουθητέα γραμμή τού Εθνικού αγώνος καί τής πολιτικής τακτικής, μεταξύ αυτού καί τού Πολιτικού Γραφείου τού ΚΚΕ, δέν ήταν πλήρης….”
(απόσπασμα από το βιβλίο)
