Τον Μάρτιο του 1816 ο φημισμένος ρομαντικός ποιητής Λόρδος Βύρων εγκαταλείπει, μετά από διάφορα σκάνδαλα, την Αγγλία για την Ευρώπη και την Ανατολή με μια τεράστια ταξιδιωτική άμαξα. Τον συνοδεύει ο εικοσαετής άσημος γιατρός J. W. Polidori, ονειροπόλος νέος ιταλοαγγλικής καταγωγής, επιφορτισμένος με τη φροντίδα της υγείας του ποιητή από τη μια, και πιθανότητα με τη συγγραφή ενός ημερολόγίου του ταξιδιού που φαίνεται να του ανέθεσε ο Λονδρέζος εκδότης του Βύρωνα.
Στη Γενεύη θα συναντήσουν τους Shelley και, μετά από διάφορες αναγνώσεις ιστοριών με φαντάσματα το βροχερό εκείνο καλοκαίρι, αποφασίζουν, με την προτροπή του Βύρωνα, να συγγράψουν από μία ιστορία τρόμου. Αποτέλεσμα ο Φράνκενστάιν της Μαίρης Σέλλεϋ (1818) και οι δύο νουβέλες του παρόντος τόμου (1819). Η πρώτη απ` αυτές, ο `Ο Βρυκόλακας`, αμφιλεγομένης για πολύ καιρό πατρότητας, έγινε ανάρπαστη, σημειώνοντας την ίδια χρονιά πέντε εκδόσεις στην Αγγλία, δύο στην Αμερική και δύο στη Γαλλία.
Στα περίχωρα της προεπαναστατικής Αθήνας, ο Polidori παρουσιάζει τον Βύρωνα, τον σχεδόν εθνικό μας ήρωα, ως βρυκόλακα που προορίζεται να μεταφέρει το μίασμα στην αγγλική κοινωνία. Ο λόρδος Βύρων είχε ήδη πραγματοποιήσει ένα ταξίδι στην Ανατολή, περνώντας από την Ελλάδα, το 1809-1811. Έμελλε, ως θερμός φιλέλληνας, να επανέλθει, για να βρει πρόωρο θάνατο στο Μεσολόγγι, το 1824, σε ηλικία τριανταέξι ετών.

[Απόσπασμα από κείμενο σε ιστοσελίδα του εκδότη]