Ο Πλούταρχος, με το επιβλητικό έργο του, ιδιαίτερα με τους `Βίους Παράλληλους`, άφησε βαθιά ίχνη στην ιστορία του γραπτού λόγου.
Για το Χαιρωνό συγγραφέα γράφτηκαν πολλά. Στα Ηθικά και στους Βίους αφιερώθηκαν πολυάριθμες μονογραφίες και άρθρα. Η μελέτη οποιασδήποτε ηθικής πραγματείας ή βιογραφίας συμπλέκεται με την κοσμοαντίληψή του, με το ιστορικό φόντο της εποχής των ηρώων του, με τα έργα των προγενέστερων και των συγχρόνων του, με τις πηγές που αξιοποίησε για τη συγγραφή των Βίων.
Το έργο του Πλούταρχου συνδέεται με τον 1.-2. αι. μ.Χ., εποχή της `ελληνικής αναγέννησης`, που χαρακτηρίζεται από αρκετές ιδιομορφίες: ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα προβλήματα της ηθικής, θρησκευτικές αναζητήσεις μέσα στα πλαίσια της παραδοσιακής ειδωλολατρίας, θαυμασμός της ελληνικής αρχαιότητας, προσήλωση στην περιγραφή επιμέρους λεπτομερειών των βιογραφούμενων ηρώων.
Όλα αυτά υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα συγγράμματα του Πλούταρχου και σε αρκετές σύγχρονες έρευνες καθορίζεται η θέση του Χαιρωνού βιογράφου ως εκπρόσωπου της εποχής του. [...]
Ο βιογράφος της αρχαιότητας είναι φυσικό να μη μοιάζει με τους σύγχρονους βιογράφους, οι οποίοι επιχειρούν να σκιαγραφήσουν τους ήρωές τους με περιγραφές και εκτιμήσεις που απέχουν πολύ από τον τρόπο της σκέψης των αρχαίων συγγραφέων. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι να δώσουμε απλώς μια εικόνα του βιογραφικού έργου του Πλούταρχου, αλλά να επιχειρήσουμε μια νέα διερεύνηση, παίρνοντας υπόψη τις πολυάριθμες παραδοσιακές έρευνες, ώστε να καθοριστεί η θέση των Βίων με βάση κυρίως την ελληνιστική παράδοση και να φανεί έτσι η τεράστια εργασία του Χαιρωνού συγγραφέα στην επιλογή των ηρώων του.
Στην προσπάθειά μας αυτή επιδιώξαμε να σταθούμε λιγότερο στις πλευρές εκείνες που, κατά τη γνώμη μας, έχουν αρκετά μελετηθεί, ή ακόμα να αποφύγουμε πολλά γνωστά πράγματα που έχουν σχέση με το θέμα μας. Στις περιπτώσεις αυτές παραπέμπουμε τον αναγνώστη σε άλλα έργα, που δίνουν πιο αναλυτικά το δοσμένο θέμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]